چند شعر عشقولانه

دلم گم کرده راهش را ، و چشمانم نگاهش را / شبیه آسمانی که ، شبی گم کرده ماهش را .
 
تو طراوت بهاران ، تو سخاوت زمینی / در کرانه های قلبم ، بهترین ، تو بهترینی .
 
عشق برای یک مرد فقط صفحه ای از کتابه ولی برای یک زن تموم تاریخ زندگیشه . 
 

در کوهپایه های عشق دست کسی را مگیر وقتی میدانی که در قله او را رها میکنی .
 
بر عشق توام نه صبر پیداست نه دل / بی روی توام نه عقل برجاست نه دل / این غم که مراست کوه قافست نه غم / این دل که تراست سنگ خاراست است نه دل .
 
در این دور و زمانه دل هر کس دل نیست / کاسه ی سفالی محبت ها از گل نیست / نمی دانستم جنس دل ها تمام از سنگ است / واسه قلب شیشه ای جایی در این منزل نیست .
 
به یادت آرزو کردم که چشمانت اگر تر شد / به شوق آرزو باشد نه تکرار غم دیروز .
 
برایت آرزو می کنم آرزوی کسی باشی که آرزویش را داری .

با قلبی از عشق ، با خطی از حریر محبت ، بر روی برگی کهنه از یاس ، می نویسم : به یادتم با معرفت !
 
قسم به عشق و زندگی که ارزشش یه عالمه / قلبی که بی تو بزنه لایق آتش زدنه .

قدر چشم های تو را هیچ کس ندانست جز عاشقت / اما خوب میدونم که این عشق هرگز نبوده لایقت / ترسم از روزیست که می خواهی کنی ترک مرا / دست بیداد فلک موجی زند بر قایقت .
 
فکر من نباش مسافر ، به سپیده ها بیندیش / چشم فرداها براهه ، راه سختی مانده در پیش .
 
زیستن در فراغت دشوار بود اندک زمانی / اینک در فراغت محال است زندگانی / مهر تو همچون اکسیر جوانیست / عشق پاکت سرمایه ی جاودانیست  

خیلی وقته چشمهایم از فکر تو بارانیست / سال هاست دریای دلم از عشق تو طوفانیست / دیگر کاسه ی صبرم شده لبریز از درد بی تو بودن / خدایا انتظار دیدن یار چقدر طولانیست .

قسم به تین و عنکبوت ، به مرغ باغ ملکوت / از ته دل برات میگم ، دنیا فدای تار موت .

آتش زدن دل اگر عشق هست ، خاکسترای دلم رو به باد نفست بسپار .

دوست آن نیست که از دوست سیر شوید / دوست آن است که با آن پیر شوید .

شب ها آمدند ، روزها سپری شدند و تو همان خوب دیروزی .

دوریت اندوه پاییز ، سکوتت سوز زمستان ، لبخندت شکفتن بهار ، نگاهت گرمای تابستان ، جلوه گاه چهار فصلی ، خیلی عزیزی به خدا .